Ruimte voor jou…

Ruimte voor jou…

Het leven zoals we het kennen verandert de laatste week in snel tempo.
Hoe ga je om met de onzekerheid die hierdoor ontstaat?
Hoe zorg je voor jezelf in tijden van verandering?

De aarde zorgt voor zichzelf op dit moment.
Wij, als tijdelijke bewoners, worden tot terugtrekken gedwongen.
De natuur creëert hiermee een adempauze voor zichzelf.
En heel snel wordt het zelf herstellend vermogen van de natuur zichtbaar.
De lucht klaart op.
Het water wordt helderder.

Dit zelf herstellend vermogen hebben wij ook.
Ons lichaam is, net als de aarde, een ingenieus systeem dat in staat is zichzelf, tot op zekere hoogte, te herstellen en schade te repareren.
Een belangrijke voorwaarde hiervoor is balans.
Balans in geven en nemen.

We vragen veel van onszelf, van ons lichaam, van ons systeem.
Wat geven we ervoor terug? Hoe zorgen wij voor herstel?
Is er nog balans?
We hebben gewoontes ontwikkeld en patronen gecreëerd waarmee we ons leven hebben ingericht.
Ons dagritme wordt bepaald door werk- en/of schooltijden.
Onze geest wordt gevuld met wat het wereld wijde web te bieden heeft.
Ons lichaam beweegt van autostoel naar bureaustoel en weer terug.
Het aantal mensen met burn-out of depressiviteit is nog steeds stijgend.
En de gemiddelde nationale BMI is te hoog.

We zijn ons hiervan wel bewust en ondernemen ook wel acties.
We willen fitter zijn. Energieker. Meer ontspannen.
Maar, kijkend naar de resultaten, is de actie die we nemen niet voldoende om echte, blijvende verandering teweeg te brengen.
We blijven vooral vaak doorgaan met wat we deden.
Of we vervallen na een tijdje “proberen” weer in ons oude patroon.

Om resultaten te krijgen zijn echte veranderingen nodig. En vooral blijvende veranderingen.
Daarvoor moeten we keuzes maken. Prioriteiten stellen.
En dat vinden we lastig.
Want wat als….. dan…. misschien… maar….
We maken niet gebruik van de mogelijkheden die er vaak wel zijn.
We blijven hangen in de angst voor wat er misschien zou kunnen gebeuren als we niet meer doen wat we gewend zijn. Als we iets anders gaan doen dan wat we altijd hebben gedaan.

En nu is er corona.
En worden we gedwongen tot terugtrekken. Tot heroverwegen. Tot veranderen.
We worden geconfronteerd met onszelf.
In eerste instantie geeft het onrust. Angst.
Ons (be)vries – vlucht – vecht – systeem wordt geactiveerd:
we zijn lamgeslagen en weten niet wat te doen;
we doen alsof er niets aan de hand is;
we hamsteren eten en wc-papier.

Maar als we na de eerste onrust even de tijd nemen kunnen we het anders gaan bekijken.
We krijgen de ruimte om een pas op de plaats te maken.
Om te kijken of wat we doen nog klopt.
We kunnen onze gewoontes heroverwegen.
We worden aangezet om andere keuzes te maken dan we tot nu toe deden.

Als we naar buiten kijken zien we dat de natuur ons een mooi voorbeeld geeft.
De aarde creëert voor zichzelf een adempauze. Waardoor ze kan herstellen en versterken.
Dat kunnen wij ook.
We krijgen nu ruimte voor een adempauze.
Neem die ruimte voor jezelf.
Het liefst buiten in de lentezon.

Juist in deze dagen van heroverwegen is er volop licht.
De lente brengt hoop en optimisme.
Nieuw leven.
Voel de warmte van de lentezon op je huid.
Laat het binnenkomen.
Geef je er aan over.

Adem rustig in door de neus. Tot diep in je buik.
Door de mond, lang blazend uit.
Herhaal het nog een keer.
Langer uit dan in.
Laat de pauze na de uitademing er zijn.
Nog een keer in door je neus
En langer uit, blazend door je mond.
Voel de luchtstroom.
Fris en ruimte makend in.
Warm en ontspannend uit.
Voel de adem je lichaam bewegen.
Voel het opklaren in jezelf.
Merk op hoe je denken tot rust komt.
En geniet van dit moment.

We krijgen ondersteuning uit de natuur om het zelf herstellend vermogen te stimuleren.
Er is lucht en licht. Neem de ruimte om het toe te laten.
Neem de ruimte om te ontspannen.
Het is er.
Je hoeft het alleen maar te nemen.
Ruimte voor jou.